Brunei; heet - heter- heetst

De hoofdstad van Brunei lijkt vanuit het Midden-Oosten verplaatst te zijn naar Borneo. Niet alleen omdat het zo heet is als een woestijn, maar ook omdat het rijk en ge-airconditioned is als een land wat zijn welvaart te danken heeft aan een geografische positie bovenop een enorme olie-bel.

In dit ieniemienielandje wonen maar 375.000 mensen en het bestaat voornamelijk uit Borneoos regenwoud. Het land wordt geregeerd door een Sultan, die vereerd wordt als een half-god. Er is zelfs een speciaal museum opgericht om toeristen alles over zijn kroning te vertellen. Dit is serieus het allersaaiste museum wat ik ooit in mijn leven bezocht heb. Na 5 portretten weet ik echt wel hoe die kerel eruit ziet. Dat maakt de andere 50 vrij onnodig. Het enige leuke eraan was de airconditioning. En dat de Sultan 13 namen heeft en zijn vrouw maar liefst 17. Ik vraag me af hoe ze dat doen als ze op reis gaan en hun volledige naam op een immigratieformulier moeten schrijven. Zou hun paspoort extra pagina's hebben om al die namen kwijt te kunnen? Zouden ze al hun eigen namen uit hun hoofd weten? Ik stel me voor hoe hun moeder, als ze boos was, haar kind toespreekt: "Sultan Muhammed Ari Bukhuphan Rakhimalar Sharuman Shah-Hiredeem Al Deepar El-Mudjahedeen, ruim NU je kamer op!"

Anyway, deze Sultan is goed bezig, want in een land dat zo rijk is aan olie, zijn alle gezondheidsvoorzieningen gratis en kun je voor niks naar school. Vandaag las ik in de krant dat ze aan het plannen zijn voor wanneer de olie op is; Sultan Himself werd uitgebreid gefotografeerd terwijl hij symbolisch een rijstplantje plantte van een speciaal geimporteerd ras uit de Filippijnen en rondscheurde in een mini-heftruck. Tot nu toe was Brunei rijk en klein genoeg om alles wat ze nodig heeft te importeren. Het land heeft zelfs een eigen veebedrijf in Australia, wat niet alleen in oppervlakte groter is dan het land zelf, maar wat dus alleen maar koeien kweekt voor Brunei! De koeien worden levend naar Brunei verscheept, zodat ze hier Halal geslacht kunnen worden.

De hoofdstad hier is interessant, maar niet echt spectaculair. Budget-accomodatie is erg duur (vandaar dat Chris besloot niet mee te gaan) en een uitgaansleven is er al helemaal niet. De moskee daarentegen is ontzagwekkend, met zijn hoge, hagelwitte muren en glinsterende, gouden koepels. De rest van Brunei is schijnbaar prachtig. Een rijk land kan zich tot nu toe grote en goedbeschermde nationale parken veroorloven. Maar aangezien dit voor mij een tweedaagse city-trip is, moet ik helaas de neusapen en spookdiertjes overslaan.

Morgen mag ik weer om 5.45 uur op om de ferry te pakken terug naar Sabah... het leven van een reiziger is zwaar.