Zwemmen met dolfijnen!

Het leven is goed wanneer het bestaat uit bijpraten met oude vrienden/vriendjes, bier en wijn drinken en zwemmen met dolfijnen.

Ik zit nu alweer een paar daagjes bij Dave en het is echt zo gezellig om weer eens bij te praten en tijd met elkaar door te brengen! Morgen gaan we een roadtripje ondernemen, ik ben benieuwd waar hij me nu weer mee naartoe gaat nemen.
Gistermiddag kwam Marjolein (studiegenootje) naar Freo en hebben we heerlijk bijgekletst onder het genot van een kopje Chai Tea. Zij is al een paar maandjes in het land aan het backpacken en het is superleuk om haar weer te zien! Daarna zijn we aan de alcohol gegaan in de hipste tent van Freo, alwaar Lein meteen een baantje scoorde (go Lein!) en spontaan besloot dat Perth dood kon vallen en ze in Freo wilde wonen. 's Avonds hebben we Dave verrast met een heerlijk maaltje Thaise red curry met tijgergarnalen en toen moest ik alweer vroeg naar bed, want... vanochtend mocht ik om half 6 opstaan om met een dolfijnenzwemtour mee te gaan.

Je kunt hier verschillende tours doen, maar ik hou er niet zo van als ze wilde dolfijnen lokken met voer en ze mensen eraan laten zitten. Wij hebben namelijk bacterien aan onze vingers die de huid van dolfijnen kunnen aantasten, en als we ze vis gaan voeren is er voor mij niet veel natuurlijks meer aan. Deze gasten zijn beter; zij zoeken de dolfijnen op, blijven op een afstand wachten met de boot tot ze naar uit zichzelf naar hun toekomen om te spelen en dan pas laten ze mensen in het water.

Daar gingen we dan, wetsuit aan, snorkel op en gaan maar! De eerste duik was meteen de beste, want wij hadden een groepje van 6 dolfijnen recht onder ons zwemmen! Ze keken net zo nieuwsgierig naar ons als wij naar hen en eentje kwam omhoog en super dichtbij. Met haar blik op ons gericht zwom ze langs ons en knipoogde. Nee, dat is geen verbeelding; dolfijnen hebben een ontzettend levendige mimiek. Dat wist ik eerst helemaal niet, maar ze knipogen, schudden met hun hoofd, blazen bellen en doen van alles en nog wat om contact te zoeken met ons. De crew moedigde ook aan om terug te knipogen en bellen te blazen, wat soms hele grappige interacties opleverde. Helaas mochten we niet met onze snorkels onder duiken, maar moesten we boven blijven drijven zodat de dolfijnen zich niet bedreigd zouden voelen. Een jongen van de crew had een soort handscootertje bij zich waarbij hij haast geluidloos en heel makkelijk naar de bodem kon duiken om de dolfijnen geinteresseerd te houden. Het was adembenemend om te zien hoe hij door het water gleed met dat ding. Geluidloos, soepel en beweeglijk, net als een dolfijn. De derde keer dat we het water in gingen kwam er een groot exemplaar op hem af en die begon met hem te spelen. Wij keken ademloos toe hoe de dolfijn contact met hem legde. Om elkaar heen tuimelend en duikend, gingen mens en dier samen in hun dans op.
Tja, en dan is het echt heel jammer dat je met 30 man aan de oppervlakte drijft en daar niet zelf aan kunt deelnemen. Ik denk dat ik maar in Rockingham ga wonen!

Erg leuk vond ik ook het luisteren naar de dieren. Je kunt ze al horen aankomen voordat je ze ziet want ze fluiten, klikken, kikkeren, brommen, zoemen en piepen wat af. Ze zijn geen moment stil, zeker in een groep. Wanneer ze wat verder van elkaar af zijn hoor je sommigen elke keer hetzelfde geluidje herhalen; dat is hun 'signature sound', een geluid wat voor elke individuele dolfijn uniek is, oftewel hun naam! Verder was het heel apart om ze bezig te zien met echolocatie. Echolocatie is het gebruik van een sonar; dolfijnen zenden bepaalde frequenties uit en vangen de weerkaatsing weer op. Zo vinden ze niet alleen vis, maar kunnen ze ook 'zien' wat jij hebt gegeten voor ontbijt, waar je botten zitten, of je ergens een tumor hebt, en zelfs of je zwanger bent! Het voelt raar wanneer je ze scannen, alsof je naast een box staat waar een hele lage, zachte bas uit komt. Je kunt het lichtjes voelen trillen door je lijf. De vrouwtjes bleven niet om me heen hangen, wat volgens de crew betekent dat ik niet zwanger ben. Gelukkig maar...

We hebben ongeveer 6 duiken gedaan, waarvan we op 4 dolfijnen hebben gezien, dus het was echt een geweldige ochtend en het opstaan om half 6 zeker waard. Je kunt je toch niet voorstellen dat er mensen zijn die deze dieren bewust doodmaken? Daarom eet ik alleen tonijn die gevangen is zonder dolfijnenbijvangst. Dat deed ik zowiezo al, maar nu helemaal. Lead by example, I'd say.

Voor de geinteresseerden: Seashepherd lag hier trouwens voor de kust toen ik net aankwam; de zuidkapers en bultruggen (walvissen) trokken hier langs de kust op weg naar Antarctica en trokken meteen twee Japanse walvisvaarders aan. Seasheperd kennende hebben de Jappen geen kans gehad! Kijk op hun website www.seasheperd.org. voor meer info. Ik hou normaal niet zo van eco-terroristen, maar deze mensen hebben het goed uitgedacht.