Terug in Townsville

Als je 'zweet' in het woordenboek opzoekt, vindt je 'Townsville'. Ik was vergeten hoe ongelooflijk heet het hier wordt. 33 graden is normaal gesproken al warm, maar met een luchtvochtigheid van 95% is het zweten geblazen. Desalnietteplus is het geweldig om hier weer te zijn!

Ik had bij mijn overstap op Brisbane Dave nog even gezien voordat ik doorvloog naar T'ville (om 6 uur 's ochtends, held). Toch vreemd dat ik hem weer een paar jaar niet ga zien. De aankomst en mijn verblijf in Townsville maakten de dingen niet makkelijker. Op het vliegveld werd ik overvallen door herinneringen en in de city werd het alleen maar erger. Want overal waar ik daar geweest ben, was Dave altijd bij me. Toen ik over the Strand (= soort park aan zee) liep, verwachtte ik half en half dat ik elk moment zijn arm om mijn middel zou voelen of dat hij baantjes aan het trekken zou zijn in de rockpool, zoals we elke dag deden na het werk. Het was echt een heel rare ervaring. Townsville is verder weinig veranderd. Het ruikt hetzelfde, de mensen zijn dezelfde, er wordt alleen wat afgebouwd. Voornamelijk nieuwe hotels enzo.

Eergisteravond heb ik het huis bezocht waar Dave en ik samen gewoond hebben. Het is helemaal opgeknapt en ziet er fantastisch uit! Dat huis is heel bijzonder. Het is een oud huis, naar Australische standaard; een 80 jaar oude Queenslander, helemaal van hardhout. Het ligt superhoog tegen een steile klif aangeplakt en heeft uitzicht over de coral sea en Magnetic Island. Een koele zeewind blaast dag en nacht door alle kamers en in een klimaat als dit is dat goud waard! Dat huis heeft echt een eigen ziel en Dave en ik hebben daar met veel plezier gewoond. Ik klopte aan en het bleek dat er een jong stel woont, wat me maar al te graag binnen vroeg en me het hemd van het lijf vroeg over hoe het er allemaal uit heeft gezien. Ik heb Ben moeten beloven dat ik hem foto's zou opsturen van hoe het eruit zag voor hij en Tiffany erin kwamen. Nu heb ik een stapel van die foto's dus dat komt wel goed. Het is echt mooi gerenoveerd en ik ben blij dat de mensen die er nu wonen er net zo gek op zijn als Dave en ik in die tijd.

Gisteren maakte ik dan eindelijk mijn opwachting bij Reef HQ, het aquarium waar ik stage heb gelopen. In 3 jaar was er een heleboel veranderd, maar mijn collega Duncan was nog precies dezelfde! Wat supercool om hem weer te zien! En Craig, Evo en Julie ook. De rest van mijn collega's is allemaal weggegaan in de laatste 3 jaar. Duncan nam me meteen mee om me rond te leiden in het aquarium. De meeste dingen waren nog gewoon hetzelfde. Zelfs Wally, mijn favoriete vis was er nog. Het is een enorme Humphead Maori Wrasse (napoleonbaars) en ik knuffelde altijd met hem als ik aan het duiken was in zijn tank. Ook heb ik Jen ontmoet, en het blijkt dat ik haar man al ken, want hij begon net bij Reef HQ vlak voor ik wegging. Jen is een goede vriendin van Anneke (= goede vriendin van mij uit NL die hier ook stage heeft gelopen) en nodigde mij uit om bij haar op Magnetic Island te komen logeren. Nou, daar zeg ik geen nee tegen! Maggie is een prachtig tropisch eiland, echt een paradijs. Dus later deze dag zal ik de ferry pakken en ligt er als het goed is een huissleutel onder de mat.
Met Duncan heb ik even goed bijgeluld in de kroeg, dus dat was erg gezellig. We hadden genoeg om over te praten na al die jaren.

Aargh, maar de jeuk... Ik was vergeten hoeveel muggen hier zitten! Ik zit echt helemaal onder de muggenbulten. Op de een of andere manier vinden ze mij het lekkerst, want ik zie niemand anders met enorme gezwellen op armen en benen rondlopen. Ik ging gister naar de drogist voor een beetje fatsoenlijke anti-mug, ook omdat ik straks in Azie in malariagebied zal zitten zonder preventieve medicatie. Bleek dat ze alleen matig werkend spul hadden, of spul voor de die-hard bushmen met maar liefst 80% DEET! Ik wist niet eens dat dat bestond, 80% DEET. Voor de niet-ingewijden onder ons: DEET is de actieve stof in muggenspul en zeer effectief tegen muggen, maar niet echt heel gezond voor je. Normaal gesproken zit er 20-35% DEET in zo'n potje. Je kunt het smeren van 80% dus vergelijken met het roken van asbest in een waterpijp, een bad nemen in Lake Tjernobyl, luisteren naar muziek van Frans Bauer en andere activiteiten waar je spontaan kanker van krijgt. Maar goed, het is dit spul of malaria oplopen, dus het moet maar...