Nieuwjaar in Sihanoukville

Gelukkig nieuwjaar allemaal! Hopelijk waren jullie feestjes net zo leuk als die van mij.

Voor nieuwjaar hadden Kris, Laurence en ik een missie: we hadden roddels gehoord over een supervet nieuwjaarsfeest, wat op een onbewoond eiland gehouden zou worden. Alles wat we erover wisten was dat het in Sihanoukville zou gaan gebeuren. Reden genoeg dus om erheen te gaan.
Twee dagen geleden kwamen we aan in de kustplaats, vernoemd naar de ex-monarch Sihanouk. De busreis zou eigenlijk 4 uur moeten duren, maar eer je Phnom Penh uit bent met dat verkeer ben je alweer een uur verder. Ik denk dat we er zeker 6 uur over gedaan hebben.
Ik schrok me wel rot toen we op onze plaat van bestemming het strand op kwamen; overal toeristen! Het is hier een groot feest, met barretjes en relaxte chill-out tenten op het strand, maar ik moest echt even wennen aan alle blanke mensen om me heen en het feit dat je letterlijk elke 5 minuten armbandverkopende kinderen, masseuses en prostituees op je dak krijgt. Je voelt je wel een beetje een lopende portemonnee. Maar goed, dat ben je ook als je hier komt natuurlijk.

Gelukkig duurde het niet lang voor we de betreffende bar hadden gevonden waar ze de kaarten verkochten. Een dag later zaten we in het donker op een krakkemikkige boot vol luidruchtige Australiers op weg naar het eiland. Het feest was supergaaf opgezet; in de openlucht bij het strand, met 3 barren. Een gedeelte was reggae en een ander drum 'n' bass. Er waren tenten met matten en kussens waar je kon ontspannen en ze hadden toffe dingen gedaan met lichten en aankleding. Er traden mensen op met fire poi's (soort brandende fakkels aan twee touwtjes, waar een jongleershow mee gegeven wordt) en de drank vloeide rijkelijk. Voor mij gaat er niks boven dansen met je blote voeten in het zand onder de sterren, met nauwelijks kleren aan, omdat het de hele nacht zo warm is dat je in je bikini rond kunt lopen. Wat dat betreft ben ik echt een hippie en was ik daar prima op mijn plek. We hebben de hele nacht gedanst en feestgevierd. De foto's die gemaakt zijn spreken (helaas) voor zich, maar die moet ik nog even doorgestuurd krijgen. Niet dat jullie er veel aan missen, want sommige doen gewoon pijn aan je ogen.

Nadat we de zon hadden zien opkomen op het strand, kwamen de eerste boten ons halen. Het was een zielig zootje mensen wat de 45 minuten reis terug maakte. Iedereen was supersmerig van het zand en stof, sommigen waren nog niet helemaal op deze wereld door de drank en enkelen waren zelfs op de boot nog vrolijk bezig met het roken van joints.
Met de komst van toeristen schieten de wietplantages hier als paddestoelen uit de grond. Wiet kost hier geen ene drol, net als opium. Ik lag helemaal in een scheur toen Laurence een zakje wiet kocht in het guesthouse en ze zeiden dat ze het wel op zijn kamerrekening zouden zetten. "3 nachten accomodatie, 5 bier, 2 curry's, 1 zakje wiet..., dat is dan zoveel dollar, sir."
Alleen in Cambodja.

Toen we aankwamen, kropen we zowat terug het strand op en besloten eerst maar te ontbijten. Om 11 uur 's ochtends vielen we in coma in ons bed. Het was een uitermate geslaagd feestje!
Ik moet wel zeggen dat ik nu wel even genoeg gefeest heb en het niet erg zal vinden om dit Cambodjaanse Ibiza achter me te laten en weer wat cultuur op te gaan snuiven. Morgen vertrekken we op een (theoretisch) 10 uur durende busreis naar Siem Reap en gaan we de tempels van Angkor bezoeken. Dit is een van de 7 wereldwonderen en de belangrijkste reden voor mij om naar Cambodja te gaan. Ik kan niet wachten!